Genel Bilgi

Sağırlık nedir? 

Sözlük anlamı ile bakıldığında, sağırlık, kısmen ya da tamamen duyma duyusundaki kayıp olarak tanımlanmaktadır.  

Üç çeşit sağırlık bulunmaktadır:  

1. İletim sağırlığı: Ses dalgalarının dış ve orta kulak içinden iç kulağa geçmesini engelleyen bir durum olduğunda meydana gelen sağırlık çeşididir. Bu çeşit işitme kaybı, kulak tıkayarak taklit edilebilir ve  ne ölçüde bir kayıp olduğu anlaşılabilir. Bu tip işitme kaybına orta kulak enfeksiyonları, çeşitli tümörler, kulak zarı delinmesi, çeşitli travmalar ve orta ya da dış kulaktaki deformasyonlar neden olabilmektedir. Bu tip sağırlıkta işitme cihazları genellikle yeterli olabilmektedir, çünkü arka plan gürültüsü olmayan ortamlarda ve normalden yüksek ses ile konuşulduğunda, konuşulanın anlaşılma ihtimali yüksektir. 

2. Sinir sağırlığı (ya da sensorinöral sağırlık): İç kuşağın duyu hücrelerinde veya vestibulokoklear sinirindeki bazı bozukluklar, ses uyarılarının iç kulaktan beyindeki işitme merkezine iletilmesini önler. Bu çeşit işitme kaybının nedenleri değişken olabilmekle birlikte iki alt grupta toplanabilir: 1. doğuştan işitme kaybı, 2. doğum sonrası oluşan işitme kaybı. Doğuştan işitme kaybına neden olan etkenler genetik faktörler ya da hamilelik dönemi annenin yaşadığı hastalıklar olabilir. Doğum sonrasında meydana gelen işitme kaybının nedenleri arasında ise travmalar, menenjit hastalığı, yüksek patlama sesine maruz kalmak sayılabilir. Bu çeşit işitme kaybında, konuşmanın ses seviyesi ne kadar yüksek olursa olsun, konuşmaların duyma duyusu ile anlaşılması mümkün olamamaktadır. 

3. karışık tip sağırlık: yukarıda bahsedilen iki tipin bir arada görülmesidir. Karışık tip işitme kaybının şiddeti hafif ile ağır arasında değişkenlik gösterebilmektedir. Karışık tip işitme kaybı olan insanlar için, ses seviyesi daha düşük algılanır ve anlaşılması daha güçtür.

İşitme kaybı şu şekilde derecelendirilmektedir:

1. 0–25 dB duyabilenler: Normal İşitme Sınırlarında
2. 26–40 dB duyabilenler: Hafif İşitme Kaybı
3. 41–55 dB duyabilenler: Hafif – Orta İşitme Kaybı
4. 56–70 dB duyabilenler: Orta – İleri İşitme Kaybı
5. 71–90 dB duyabilenler: İleri İşitme Kaybı
6. 91- ve daha üzeri dB duyabilenler: Çok İleri İşitme Kaybı

İşitme kaybına neden olan risk faktörlerine bakıldığında pek çok farklı risk faktörü sıralanabilir. Çocuğun ailesinde sağır birey/lerin varlığı, annenin hamilelik sürecinde kızamıkçık hastalığı geçirmesi, yine hamilelik ya da doğum sırasında annenin geçirdiği enfeksiyonlar, kulak- boğaz- burun, kulak kepçesi ya da kulak kanalına ait formasyon bozuklukları veya anomaliler, bebeğin düşük doğum kilosunda doğması (1500 gramdan az doğum kilosuna sahip olması), doğum sonrası sarılık nedeniyle kan değişimi, bebeğin menenjit hastalığı geçirmesi, bebeğin doğum sırasında ya da sonrasında ciddi solunum güçlüğü ya da kaybı geçirmesi işitme kaybına neden olan risk faktörleri arasında sayılabilir.

Günümüzde doğumla birlikte yenidoğanlar rutin işlemler kapsamında işitme taramasına alınmakta ve sonuçları kısa süre içinde aileler ile paylaşılmaktadır. Bebeklerde işitme kaybı erken dönem tanımlanıp tedavi edilmediğinde, konuşma ve dil gelişimi zarar görür. İşitme kaybı, 1000 canlı doğumda 1-2 insidansla en yaygın görülen doğumsal defekttir. ( http://www.ttb.org.tr/STED/sted1104/ydogan.pdf)